Zaterdag met het vliegtuig aangekomen in Puerto Madryn. Daar ging nog heel wat aan vooraf. We vonden via Internet geen tickets om naar Puerto Madryn te vliegen, de reisbureaus ook niet meer en dus hadden we bijna een pakket geboekt met bus, overnachting en excursies erin. Gelukkig konden ze pas ’s avonds garanderen dat we met z’n allen bij elkaar konden slapen en zouden we het de volgende dag komen bevestigen. Gelukkig maar, want …Wij willen na Puerto Madryn naar Mendoza, zo’n 24 uur met de bus. Dat vliegen we uiteraard liever en dus zijn we eerst naar Aeroleonas Argentinas gegaan. En daar zat een superdame. Ze had gewoon nog tickets voor ons naar Puerto Madryn op zaterdag en tickets naar Mendoza (via Buenos Aires, alles vliegt hier via Buenos Aires) voor de zaterdag erop. En dat voor de kinderen zeker de helft goedkoper dan met de bus! De kinderen betalen in de bus namelijk vol tarief en met het vliegtuig is de korting 66%!
En zo hadden we dus zaterdagmorgen nog de tijd om de mooiste gebouwen op de foto te zetten. En hebben we dus toch nog wat foto’s van Buenos Aires.
Het was leuk hier aankomen. Het is hier weer zo anders dan we tot nu toe gezien hebben. Patagonie is vlak, droog en steppe-achtig. Je kan eindeloos ver kijken en dat maakt de wolkenluchten nogal ongewoon. We hebben het nog niet op een foto kunnen krijgen, maar wie weet. Maar daar kwamen we hier natuurlijk niet voor. Het gaat hier en ons om de walvissen, de walvissen en de walvissen. En we hebben ze gezien. Er schijnen er op dit moment zo’n 900 te zijn en dat geloven we zo, we hebben er al zoveel gezien. Met de boot, vanaf het strand, springers, staartenzwiepers, moeders met kalven, alles is hier en het is GEWELDIG!
We hebben een boottocht gemaakt naar de walvissen toe. Overal waar je keek zag je staarten, ruggen, koppen, water omhoog spuiten. We hebben een kalf zien drinken bij de moeder, ze hebben voor ons gesprongen (waarbij je altijd net te laat bent met je fototoestel, erg frustrerend), eentje zwom vlak langs de boot, onder water, en eentje ging onder de boot door en kwam te vroeg omhoog, de boot ging helemaal schuin!!! Het was spectaculair, genieten, om nooit te vergeten en om geen genoeg van te krijgen.
Er is hier een strandje dat vrij steil afloopt en in een kromming ligt, daar zijn we dinsdag- en vanochtend naar toe geweest. Nog mooier? Ik weet het niet, maar de walvissen zwemmen zo dichtbij voorbij. Je kan ze zo goed zien, je hoort ze ademen, vooral dinsdag bleven ze (moeder met kalf) de hele tijd voor ons zwemmen, we hebben gezwaaid en geroepen, super. Vanochtend kwamen ze nog dichterbij, de afstand was niet meer dan
Jullie lezen het al, dit is voor ons allemaal een unieke ervaring, iets om nooit te vergeten en zeker een hoogtepunt van de reis (al is die nog maar zo kort bezig).
Uiteraard hebben we nog meer gezien, we zijn naar een klif geweest vanwaar je een zeeleeuwenkolonie kan zien.
We hebben zee-olifanten met kalven gezien. Wat zijn die mannetjes lelijk, zeg! Je kon ze van dichtbij zien en dan zie je dat ze hun vin gewoon als hand gebruiken, hebben ze kriebel dan krabt de vin op hun kop, de jongen stoppen hun vin in hun mond alsof ze op een handje sabbelen, schattig. 
We hebben pinguins gezien, helaas nog zonder kleintjes. Daar zijn we iets te vroeg voor, op dit moment zijn de mannetjes er, bezig met de beste nestplekken uit te zoeken, de vrouwtjes komen nu ook zo’n beetje het land op en pas november/december komen er kleine pinquinos.
We hebben de Argentijnse lama gezien, de guanaco, want zeg geen lama, dat is echt iets anders. Schijnt.
Wat we niet gezien hebben en dat vinden we erg jammer, zijn de toninas. Een soort zwart-witte dolfijn. We zouden gaan, maar de haven was dicht vanwege te harde wind.
Dan nog maar even een weerberichtje. Ook hier hebben we het niet koud gehad, het kan hier soms hard waaien, maar de zon schijnt ook.
Terug
